History
Μια Σύντομη Ιστορική Αναδρομή
Η ιστορία της εργοθεραπείας στην Ελλάδα είναι πλούσια και συνδέεται στενά με την εξέλιξη του τομέα της αποκατάστασης και της ψυχιατρικής στην Ελλάδα.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εργοθεραπεία εισήχθη στην Ελλάδα ως μέρος των προσπαθειών για την αποκατάσταση των τραυματισμένων στρατιωτών με την ίδρυση των πρώτων προγραμμάτων αποκατάστασης το 1946. Η Belle Grieve, φυσιοθεραπεύτρια από τις ΗΠΑ, βοήθησε στην καθιέρωση των πρώτων αυτών προγραμμάτων αποκατάστασης με την υποστήριξη του Ιδρύματος Εγγύς Ανατολής και της UNRRA.
Αρχικά, η εργοθεραπεία στην Ελλάδα στελεχώθηκε από λίγες, αλλά πολύ σημαντικές προσωπικότητες. Μεταξύ των πρώτων εργοθεραπευτριών στην Ελλάδα ήταν η Ρούλα Γρηγοριάδου, η οποία απέκτησε το πτυχίο της από τη Σχολή Εργοθεραπείας Dorset House στην Αγγλία το 1949, και έπειτα μετέβη στη μεταπολεμική Ελλάδα, όπως και η Μπήλιω Ο’ Caffrey, η οποία επίσης εκπαιδεύτηκε στην Αγγλία και επέστρεψε στην Ελλάδα για να εφαρμόσει τις γνώσεις της. Το πρώτο τμήμα εργοθεραπείας δημιουργήθηκε το 1949 στο Ασκληπιείο Νοσοκομείο της Βούλας. Το 1954, το Δρομοκαΐτειο Θεραπευτήριο ίδρυσε το πρώτο τμήμα εργοθεραπείας για ψυχικά ασθενείς. Τις ίδιες χρονολογίες, δραστηριοποιήθηκαν οι ιδιαίτερα σημαντικές μορφές της Εργοθεραπείας, Λίνα Κωστάκη και Σοφία Δούμα-Ανέστη, οι οποίες συνέβαλαν στην ανάπτυξη του τομέα της Εργοθεραπείας, συμμετέχοντας στην ίδρυση του πρώτου συλλόγου Εργοθεραπευτών τη δεκαετία του 1960. Η συμβολή τους ήταν καθοριστική στην ενσωμάτωση της εργοθεραπείας στα γενικά και ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας, συμβάλλοντας στην αποκατάσταση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
Σε επίπεδο εκπαίδευσης, η εργοθεραπεία ξεκίνησε ως όρος ως «Εργασιοθεραπεία» στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό το 1965 ενώ εισήχθη ως σχολή στο ΚΑΤΕΕ κατά τη δεκαετία του ’80, όπου συνεχίστηκε η εκπαίδευση και η ανάπτυξη του κλάδου.
Η εργοθεραπεία αρχικώς ενσωματώθηκε σε διάφορα νοσοκομεία και ψυχιατρεία στην Ελλάδα, όπως το Δρομοκαΐτειο, το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί) και το Αιγινήτειο Νοσοκομείο στην Αθήνα. Στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρικό ίδρυμα, η εργοθεραπεία εφαρμόστηκε ως μέρος των θεραπευτικών προγραμμάτων για την ψυχική υγεία των ασθενών. Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί), επίσης ενσωμάτωσε την εργοθεραπεία για τη βελτίωση της ψυχικής κατάστασης των νοσηλευόμενων.
Το Τμήμα Εργοθεραπείας της Σχολής Επιστημών Υγείας και Πρόνοιας ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1973, ως τμήμα του ΚΑΤΕΕ και στη συνέχεια εντάχθηκε ως τμήμα του ΤΕΙ Αθήνας, το 1983. Από το Μάρτιο του 2018 λειτουργεί ως Τμήμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και το 2019 μετεγκαταστάθηκε στο κτήριο της Πανεπιστημιούπολης «Άλσος Αιγάλεω».
Το Τμήμα μετά από σταθερή και συνεπή πορεία πλέον των 35 ετών από την ίδρυσή του, είναι αναγνωρισμένος κόμβος παραγωγής και μετάδοσης της γνώσης της Επιστήμης της Εργοθεραπείας. Ταυτόχρονα, το Τμήμα παρακολουθεί συστηματικά τις διεθνείς εξελίξεις, τόσο στα σύγχρονα θεραπευτικά πρωτόκολλα, όσο και στην Εργοθεραπευτική παρέμβαση και εργαστηριακή έρευνα, αξιολογεί τις νέες τάσεις, και προσαρμόζει ανάλογα το Πρόγραμμα Σπουδών, ώστε οι απόφοιτοι να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στις σύγχρονες απαιτήσεις του επαγγέλματος.
Το ΠΠΣ του Τμήματος Εργοθεραπείας είναι εναρμονισμένο τις οδηγίες της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Εργοθεραπείας (World Federation of Occupational Therapists – WFOT) minimun Standards of Occupational Therapy Education, ώστε οι απόφοιτοι:
- Να έχουν ευρεία ακαδημαϊκή και Εργοθεραπευτική εκπαίδευση και να είναι σε θέση να λειτουργήσουν σε όλους τους τομείς της Εργοθεραπείας.
- Να είναι σε θέση να ασκούν τεκμηριωμένη γενική Εργοθεραπεία, βασισμένη στην προσέγγιση επίλυσης προβλημάτων, χρησιμοποιώντας βασικές θεωρητικές γνώσεις.
- Να είναι σε θέση να συνεργαστούν με άλλους επαγγελματίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας και Εκπαίδευσης αναπτύσσοντας επικοινωνιακές δεξιότητες.
- Να είναι προετοιμασμένοι για δια βίου εκπαίδευση και συνεχή επαγγελματική εξέλιξη.
Να μπορούν να συμμετέχουν στην έρευνα που αποσκοπεί στη βελτίωση της Επιστήμης της Εργοθεραπείας και να αναδεικνύει τις κοινωνικές ανάγκες.